Debemos ser lexión quen, querendo pensar en Xapón, temos na mente os libros de Haruki Murakami. Provoca sentimento de culpa ocuparse neste intre dalgo tan fútil como a literatura. Os medios tamén xogan a ir abrindo os sete selos. Polos menos algúns queren ser orixinais, e vernizan o desastre nas páxinas de cultura.
A central da que tanto se fala chámase como a miña amiga (Noriko) Fukushima, compañeira de Manolo do Río. O mesmo día que a coñecín, hai xusto dous anos, fixémoslle a Murakami unha entrevista, que foi portada do suplemento Artes & Letras Galicia, do ABC:
Tivemos o pracer de conversar con el (e descubrir que non era tan seco como dicía a prensa) o día que lle entregaron en Santiago o San Clemente. Despois da entrevista, saboreando unha deliciosa torta de queixo, Noriko explicoume a etimoloxía do seu apelido: Fukushima significa en xaponés "Illa da fortuna".
Agora hai no Pacífico unha illa desafortunada. Hai dous anos este parecía ser un mundo sen fin, aínda que xa empezabamos a saber que todos os países das marabillas son, no máis profundo da súa alma, países desapiadados.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.